Eindelijk een busje

Hallo allemaal,

Hier is weer een nieuw verhaal van Johannet. De beschikbaarheid van Wifi is omgekeerd evenredig met de prijs van de accomodatie: betaal je veel, dan krijg je geen wifi erbij. Omdat we gisteren vrij duur zaten, konden we dus even niet updaten. We hopen dat het gauw weer wat goedkoper wordt.
In Auckland zijn we eergisteren naar het vulkanische eilandje Rangitoto geweest, wat een half uurtje varen van Auckland ligt. Het is pas 600 jaar oud en het woeste vulkanische gesteente geeft een raar contrast met de modernheid van de stad, die je trouwens vanaf het eiland nog kunt zien liggen. Doordat ze op het eiland op een na alle 'pests' hebben weten uit te roeien, stikt het er van de vogels en word je horendol van het getwitter en getweet. We hadden een wat late boot, waardoor we maar 2.5 uur hadden voor de top van de vulkaan en de 'lavacaves'. Gelukkig zijn wij zo fit, dat we voor het uur dat voor naar de top wandelen stond, maar 40 minuten nodig hadden. Tijd zat voor beide sights dus. Door het wandelen zijn we wel weer nog wat verder verbrand helaas. 's Avonds terug in Auckland lekker uit eten geweest om te vieren dat we vakantie hebben. Leuk restaurantje, grappige ober en heerlijk gegeten. Daarna was het donker en konden we eindelijk de kerstverlichting op Franklin street bewonderen. Deze hele straat hangt stampvol met lichtjes, waardoor we toch wat kerstsfeer konden proeven.
De volgende dag was het tijd om ons busje op te halen. Het was even zoeken, maar toen we het eenmaal gevonden hadden, was alles in orde. Een uurtje later reden we in ons turquoise busje ('green lava') door de grote stad. Het is een automaat, en zeker als het druk is, is dat fijn. We zijn meteen de stad uitgereden, hebben in een supermarkt nog wat boodschappen gedaan (heerlijk als je niet alles hoeft te dragen, maar het gewoon in je busje kunt kieperen) en zijn rustigaan naar Port Waikato gereden. Daar hebben we een camping gezocht, ons daar geinstalleerd en pannenkoeken gebakken. 's Avonds met een flesje wijn naar het strand gelopen om de zonsondergang te bewonderen. Helaas zat er een wolkje voor, maar het was toch mooi. Het koelt wel heel snel af, zodra de zon weg is. Daarna voor het eerst in ons busje geslapen. Dat ging prima en het was ook niet echt koud.
Vandaag door een machtig mooi landschap, met veel heuvels met heuvels op heuvels en gekke bomen (stamvarens) gereden. De weg was grotendeels onverhard, waardoor we nogal heen en weer geschud werden, maar ons busje hield zich prima. Onderweg her en der wat sights bekeken, zoals de Limestone Downs en de Bridal Veil Falls. We dachten dat die laatste gewoon een standaard watervalletje zou zijn, maar het bleek een nogal indrukwekkende, 55 meter hoge waterval. Compleet met toilet aan het begin van het pad en regenboog aan het eind. Vanaf daar zijn we nog 'even' over weer een onverharde weg met veel bochten en af en toe een kuil naar Kawhia gereden, naar een campinkje. Nu zitten we prinsheerlijk met een biertje aan ons picknicktafeltje aan het water onder een prachtige sterrenhemel dit blog te tikken.
Morgen gaan we naar de Waitomo caves. Daarover later meer. Voor ons is het nu bedtijd.
Groetjes.